The internship has begun..

Een klein verslag van mijn eerste week in Nieuw Zeeland en als stagiaire bij Verve Magazine.

Zaterdag was een heerlijke dag, het weer was goed en het feit dat het weekend is is natuurlijk heerlijk. Na een douche ben ik samen met Frances en Zoë dezelfde strandwandeling gaan maken als gister. Waarna we meteen door zijn gelopen om ontbijt te halen in een klein plaatselijk bakkerijtje/winkeltje, croissantjes en een verse tropical smoothie. Stiekem word ik hier best verwend. Na het ontbijt zijn we naar Takapuna gereden waar Frances naar toe ging voor een massage en ik samen met Ray een simkaart heb gekocht voor in Nieuw Zeeland. Na wat kleine boodschappen gedaan te hebben zijn we doorgereden naar Devonport. Hier heb ik de veerpont gepakt naar het centrum van Auckland. In het begin een beetje ongemakkelijk, alleen rond lopen in een stad die je totaal niet kent. Gelukkig vond ik een rek met informatieboekjes over Auckland, voorzien van een plattegrond. Volgende stap.. opzoek naar een plek om te lunchen.
Na wat rond gelopen te hebben vond ik een bakker waar ik mijn lunch heb gekocht en deze heerlijk buiten in het zonnetje heb opgegeten. Na mijn lunch ben ik gaan wandelen richting een park, omdat ik hier lekker in de zon wilde gaan zitten. Ik bleek alleen net het park te hebben uitgekozen waar het vier daagse Auckland Latern Festival plaatsvond. Dit park was helemaal uitgedost met lampionnen voor het festival in de avond. Na een korte wandeling door dit park kwam ik uit bij de Art Gallery Toi o Tamaki, de thuisbasis van de beeldende kunst in Nieuw-Zeeland. Ze hebben meer dan 15.000 kunstwerken in de collectie. Variërend van Internationale en Nieuw Zeelandse kunst tot Mãori portretten. Ik vond het een mooi museum, maar na een uur rond gelopen te hebben kreeg ik te horen dat het museum ging sluiten, helaas. Ik kom zeker een andere keer terug.
Ik had nog een uur voordat Frances & Ray me op kwamen halen en ik besloot in het park te vertoeven. Altijd leuk om mensen te kijken.. Helaas had ik niet in de gaten dat het hier in de zon erg hard gaat. Dit komt natuurlijk door het gat in de ozon laag, maar daar had ik niet aandacht. Iedere dag nadat ik gedoucht heb, moet ik me dus eigenlijk insmeren met zonnebrand.
Frances & Ray hebben me vervolgens opgepikt voor het Auckland Latern Festival. Het Auckland Latern Festival is een festival wat 4 dagen/avonden duurt. De eerste volle maan na het Chinese Nieuwjaar wordt gevierd. We zouden hier iets eten en dan in het donker naar het verlichte park kijken. Het was alleen zo ontzettend druk dat we besloten om alleen een rondje te lopen en thuis te eten. Iedere avond wordt er wijn gedronken met het eten, ik denk dat ik daar wel aan kan wennen. ;)

Zondag, na een uitgebreid ontbijt heeft Ray me naar de markt gebracht in Takapuna. Ik was benieuwd hoe een markt er hier uitziet en wat er zoal verkocht wordt. Het was geen grote markt, net zoiets als in Tilburg denk ik. Er stonden heel veel kraampjes met groente en fruit, maar er waren ook veel kraampjes waar mensen hun tweedehands spullen verkochten. Er is niemand die hier schreeuwt om zijn producten te verkopen. De markt was om 12.00u afgelopen en ik ben doorgelopen naar het winkelcentrum. De winkels zijn hier iedere dag open, soms met aangepaste openingstijden.
Vervolgens heeft Ray me opgehaald en zijn we naar Takapuna beach gereden voor een ijsje. Op de markt had Ray een pet gekocht voor Zoë. Hij is neon geel, er moet een bandje onder zijn hoofd en heeft twee gaten voor zijn oren. Ik vond het hilarisch want Ray praat continu tegen de hond alsof het een persoon is. “You look good with that hat Zoë.” Het was er heel erg druk bij de ijssalon wat niet gek is met 27 graden op een zondag, en iedereen wilde een foto maken van de hond met de pet. Ray wilde graag dat ze de pet op hield, Zoë alleen niet. Ze probeerde hem af te krijgen door met haar poot te krabben aan haar hoofd. Vervolgens hoorde Ray en ik een harde bonk. Bleek dat de pet voor haar ogen zat, ze dus niets zag en dat ze tegen een auto aangelopen was. Ik kwam niet meer bij van het lachen.. Na het ijsje hebben we geluncht bij Frances thuis en ben ik alleen naar het strand gegaan, met factor 70 op mijn huid, vertoeven in de schaduw. Deze dag was goed, een zondag zoals een zondag hoort te zijn..

Maandag ben ik begonnen met mijn stage. Vroeg uit de veren omdat het verkeer hier in de morgen een drama is. Zonder verkeer ben je binnen 20 min in de stad, met verkeer duurt het een uur! Mijn dag begon met het ophalen van kleding en schoenen. Deze middag stond er een fotoshoot gepland voor in het tijdschrift. Ontzettend leuk om mee te maken, maar chaotisch voor mijn eerste dag. Omdat iedereen druk in de weer met het sorteren van alle kleding, kreeg ik de taak om de zolen van de schoenen te beplakken met tape. De schoenen mogen namelijk niet beschadigen, bij het minste of geringste moet je die schoenen verplicht kopen. Nadat de make-up bij de modellen gedaan was gingen we naar de locatie van de fotoshoot. De shoot was buiten bij een kerk, een prachtige locatie. Het magazine komt uit op 5 maart, ik zal dan een link plaatsen van het tijdschrift zodat jullie kunnen zien waarvoor ik werk. Mijn taak tijdens deze shoot was per foto opschrijven welke kleren en schoenen de modellen aanhadden. Op deze manier hoeft later niet uitgezocht te worden wat ze aanhadden op welke foto en kan het meteen verwerkt worden in het tijdschrift.

Op dinsdag moesten we belachelijk vroeg vertrekken. Om 6.00uur stond ik klaar voor vertrek. Ray moest naar het vliegveld gebracht worden omdat hij om de week van dinsdag tot en met vrijdag in Wellington werkt. Hierna zijn we naar een cafeetje gegaan en hebben we koffie gedronken. Fran is meteen aan het werk gegaan, ik heb gezellig geskyped met Ralf. Op kantoor mocht ik alle kleding en schoenen weer terug brengen naar de winkels. Nadat gedaan te hebben mocht ik de mailchimp ontwerpen voor het nieuwe tijdschrift van Verve Magazine genaamd CUSP. Ontzettend leuk om uit te zoeken hoe dat programma werkt, maar het kost veel tijd. Ik ben hier heel de dag mee bezig geweest. Na werk zijn we bij Jude wat gaan drinken voor Fran haar verjaardag. Dit was heel erg gezellig. Ik heb Jude’s vriend ontmoet en Fran haar zoon. Uiteindelijk zijn we met z’n 5e uit eten gegaan bij een nieuw restaurant.

De rest van de week heb ik gewerkt aan mockups en advertenties voor verschillende bedrijven. Een mockup is een soort van voorbeeld hoe een advertentie of artikel eruit zou komen te zien als het bedrijf deze in het tijdschrift zou plaatsen. Dit was niet voor Verve Magazine, maar voor het nieuwe tijdschrift CUSP wat in juni voor de eerste keer uitkomt. Ik heb ’s avonds mijn tas gepakt, want vanaf gister slaap ik een week bij Jude. Ze woont in het centrum, waar hoop ik ook meer te doen is. Het is een prachtig huis. Het was ooit een garage en zij hebben het helemaal omgebouwd tot woonhuis.

Feel the love at the Auckland Pride Parade! That's what I'm gonna do today.. Vandaag is de Pride Parade, een soort gay parade zoals in Nederland. Ik ben heeeeeeel erg benieuwd. Het thema dit jaar is “time”, want er is geen tijd zoals het heden. De parade van dit jaar is groter en beter dan ooit zeggen ze. Meer dan 40 kleurrijke praalwagens, bands, glitters, kleur, plezier en heel veel liefde. Ik ga samen met Jess, ze is de designer bij Verve Magazine. Ze is heel erg lief. Ze helpt me mee zoeken naar woonruimte en neemt me mee naar feestjes zodat ik mensen kan leren kennen.

Liefs Meeke