Hi there
Blijf op de hoogte en volg Meeke
09 Maart 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
Hier weer een berichtje vanaf de andere kant van de wereld.
Ik ben blij dat ik jullie kan vertellen dat ik een vaste plek heb gevonden om te wonen. Na het bezoeken van 2 kamers, die niet helemaal mijn ding waren, zakte de moed me een beetje in de schoenen. Gelukkig mag ik nu bij Jude & Gerard blijven wonen in hun prachtige huis in Grey Lynn.
Vanaf de eerste dag dat ik hier was viel het me op hoe sportief de Nieuw Zeelanders zijn. Overal waar je kijkt zie je mensen hardlopen, fietsen of aan teamsporten doen in het park. Ik heb daar wel bewondering voor. Ik kan dan natuurlijk niet achterblijven en mag in mijn pauzes gaan zwemmen in het zwembad in Newmarket (de wijk waar het kantoor zich bevindt). Lekker om tussendoor even uit het warme kantoor te zijn, voor een frisse duik. Toch verbaasd het me iedere dag weer dat er zo’n wereld van verschil is want Nieuw Zeeland kent namelijk ook de problemen van overgewicht. Veel mensen hebben hier door hun overgewicht diabetes en/of hartproblemen. Het is zelfs zo erg dat als je diabetes hebt, ze moeilijk kunnen doen over je toegang tot Nieuw Zeeland. Ze vinden het namelijk belangrijk dat alle "migranten" een acceptabele gezondheid hebben om op die manier de kosten voor de gezondheidszorg zo laag mogelijk te houden. Anyway, dat wilde ik even kwijt want het verbaasd me iedere dag weer.
Goed.. Zoals ik in mijn vorige verslag al schreef ben ik dus naar de Auckland Pride Parade geweest. Deze parade liep door de “hoofdstraat” van het gedeelte waar ik nu woon, Ponsonby Road. Dit is de straat waar alle cafés en restaurants zich bevinden. Vanaf het dak van een winkelpand, had ik een mooi uitzicht over de parade. Ik had grote verwachtingen omdat ik dacht dat het een groot feest zou zijn (ook al ken ik de Nederlandse Gay Parade alleen van de televisie). Dit viel een beetje tegen. Het was meer een optocht met verschillende “praalwagens” & loopgroepen en lang niet zo uitbundig als ik verwacht had, desalniettemin, leuk om gezien te hebben. Na deze parade ben ik met Jess naar een (huis)feestje van een vriend van haar geweest.
De laatste stage week van februari was een beetje stressen. We hadden het druk want de deadline stond op vrijdag. Het tijdschrift moet op tijd bij de drukker zijn want de drukker heeft een schema wanneer wat gedrukt wordt, ben je te laat, dan is dat jammer. Het maakt niet uit tot hoe laat ze op het werk moeten blijven, als de deadline van vrijdag maar gehaald wordt. Uiteindelijk is er alleen op vrijdag overgewerkt tot 19.30 uur, maar ik mocht om 17.30 uur gaan.
Vorige weekend ben ik met Fran op zaterdag morgen naar de farmers market in Matakana geweest. Matakana ligt ongeveer een uur rijden ten noorden van Auckland. Het was een piepklein marktje waar alleen de plaatselijke producten werden verkocht. Hier heb ik een boterham met whitebait gegeten. Dit is een omelet met hele kleine witte visjes, wat typisch een Nieuw Zeelands gerecht is. Nadat we deze markt gezien hadden, zijn we naar Pottenbakkerij Morris & James gegaan. Niet perse heel bijzonder. De showroom staat vol met kleurige werkstukken en er is een restaurantje. We zijn door de showroom gelopen om vervolgens onze weg te vervolgen naar The Glass House - Brick Bay Wines and Sculpture Trail. Hier hebben we deelgenomen aan de Brick Bay Sculpture Trail. Dit is een route van ongeveer 2 km met 45 sculpturen door Nieuw Zeelandse kunstenaars. Dit was erg mooi om te zien. Het landschap waarin de sculpturen zich bevinden is prachtig. Na deze wandeling zijn we weer terug naar Auckland gegaan.
Op zondag ben ik in de morgen naar een markt gegaan die totaal het tegenovergestelde was van de markt in Matakana. Avondale Market is heel erg groot, en heeft een sterke Aziatische invloed. Er is kunst, verse groenten en fruit, kleding, tweedehands spullen, noem het maar op. Deze markt was erg multicultureel. In de middag zijn we naar de haven gegaan in Freemans bay. Hier was een klein fashion museum en ook weer een markt, deze keer een vintage markt. Na dat we deze bezocht hadden zijn we over de boulevard naar het centrum gewandeld, om door de stad terug te lopen naar de auto. Maar eerst hebben we nog een lekker visje gekocht voor het diner op de Fish Market. Eerlijk gezegd was ik wel een beetje jaloers op jullie, dat jullie Carnaval aan het vieren waren.. Dus de rest van de middag hebben we doorgebracht op het terras, in de zon met een lekker wijntje.
Ondertussen heb ik ook al de eerste regenbui meegemaakt, maar zoals de Kiwi’s hier zelf zeggen: Nieuw Zeeland kent 4 seizoenen in een dag, dus voor je het weet schijnt de zon alweer. De zomer loopt hier een beetje ten einde terwijl die van jullie net begint. De temperatuur is nog steeds heerlijk, maar het echt echt warme weer is voorbij.
Op maandag is weer een nieuwe stage week van start gegaan waarin we alweer werken aan het april nummer van Verve Magazine. Nog 4 nummers en mijn stage zit er alweer op. Op sommige dagen lijkt de tijd zo sloom te gaan, terwijl op andere dagen de tijd voorbij vliegt. Over iets meer dan 17 weken, komen mijn zusjes naar Nieuw Zeeland en start onze rondreis hier. Een half jaar “weg” lijkt ontzettend lang, op sommige momenten voelt het ook zo, maar dan bedenk ik me dat ik hier nu al bijna een maand ben! Voor ik het weet, land ik weer op Schiphol, gaat mijn leven thuis verder, alsof ik nooit ben weggeweest.
Liefs Meeke
Ik ben blij dat ik jullie kan vertellen dat ik een vaste plek heb gevonden om te wonen. Na het bezoeken van 2 kamers, die niet helemaal mijn ding waren, zakte de moed me een beetje in de schoenen. Gelukkig mag ik nu bij Jude & Gerard blijven wonen in hun prachtige huis in Grey Lynn.
Vanaf de eerste dag dat ik hier was viel het me op hoe sportief de Nieuw Zeelanders zijn. Overal waar je kijkt zie je mensen hardlopen, fietsen of aan teamsporten doen in het park. Ik heb daar wel bewondering voor. Ik kan dan natuurlijk niet achterblijven en mag in mijn pauzes gaan zwemmen in het zwembad in Newmarket (de wijk waar het kantoor zich bevindt). Lekker om tussendoor even uit het warme kantoor te zijn, voor een frisse duik. Toch verbaasd het me iedere dag weer dat er zo’n wereld van verschil is want Nieuw Zeeland kent namelijk ook de problemen van overgewicht. Veel mensen hebben hier door hun overgewicht diabetes en/of hartproblemen. Het is zelfs zo erg dat als je diabetes hebt, ze moeilijk kunnen doen over je toegang tot Nieuw Zeeland. Ze vinden het namelijk belangrijk dat alle "migranten" een acceptabele gezondheid hebben om op die manier de kosten voor de gezondheidszorg zo laag mogelijk te houden. Anyway, dat wilde ik even kwijt want het verbaasd me iedere dag weer.
Goed.. Zoals ik in mijn vorige verslag al schreef ben ik dus naar de Auckland Pride Parade geweest. Deze parade liep door de “hoofdstraat” van het gedeelte waar ik nu woon, Ponsonby Road. Dit is de straat waar alle cafés en restaurants zich bevinden. Vanaf het dak van een winkelpand, had ik een mooi uitzicht over de parade. Ik had grote verwachtingen omdat ik dacht dat het een groot feest zou zijn (ook al ken ik de Nederlandse Gay Parade alleen van de televisie). Dit viel een beetje tegen. Het was meer een optocht met verschillende “praalwagens” & loopgroepen en lang niet zo uitbundig als ik verwacht had, desalniettemin, leuk om gezien te hebben. Na deze parade ben ik met Jess naar een (huis)feestje van een vriend van haar geweest.
De laatste stage week van februari was een beetje stressen. We hadden het druk want de deadline stond op vrijdag. Het tijdschrift moet op tijd bij de drukker zijn want de drukker heeft een schema wanneer wat gedrukt wordt, ben je te laat, dan is dat jammer. Het maakt niet uit tot hoe laat ze op het werk moeten blijven, als de deadline van vrijdag maar gehaald wordt. Uiteindelijk is er alleen op vrijdag overgewerkt tot 19.30 uur, maar ik mocht om 17.30 uur gaan.
Vorige weekend ben ik met Fran op zaterdag morgen naar de farmers market in Matakana geweest. Matakana ligt ongeveer een uur rijden ten noorden van Auckland. Het was een piepklein marktje waar alleen de plaatselijke producten werden verkocht. Hier heb ik een boterham met whitebait gegeten. Dit is een omelet met hele kleine witte visjes, wat typisch een Nieuw Zeelands gerecht is. Nadat we deze markt gezien hadden, zijn we naar Pottenbakkerij Morris & James gegaan. Niet perse heel bijzonder. De showroom staat vol met kleurige werkstukken en er is een restaurantje. We zijn door de showroom gelopen om vervolgens onze weg te vervolgen naar The Glass House - Brick Bay Wines and Sculpture Trail. Hier hebben we deelgenomen aan de Brick Bay Sculpture Trail. Dit is een route van ongeveer 2 km met 45 sculpturen door Nieuw Zeelandse kunstenaars. Dit was erg mooi om te zien. Het landschap waarin de sculpturen zich bevinden is prachtig. Na deze wandeling zijn we weer terug naar Auckland gegaan.
Op zondag ben ik in de morgen naar een markt gegaan die totaal het tegenovergestelde was van de markt in Matakana. Avondale Market is heel erg groot, en heeft een sterke Aziatische invloed. Er is kunst, verse groenten en fruit, kleding, tweedehands spullen, noem het maar op. Deze markt was erg multicultureel. In de middag zijn we naar de haven gegaan in Freemans bay. Hier was een klein fashion museum en ook weer een markt, deze keer een vintage markt. Na dat we deze bezocht hadden zijn we over de boulevard naar het centrum gewandeld, om door de stad terug te lopen naar de auto. Maar eerst hebben we nog een lekker visje gekocht voor het diner op de Fish Market. Eerlijk gezegd was ik wel een beetje jaloers op jullie, dat jullie Carnaval aan het vieren waren.. Dus de rest van de middag hebben we doorgebracht op het terras, in de zon met een lekker wijntje.
Ondertussen heb ik ook al de eerste regenbui meegemaakt, maar zoals de Kiwi’s hier zelf zeggen: Nieuw Zeeland kent 4 seizoenen in een dag, dus voor je het weet schijnt de zon alweer. De zomer loopt hier een beetje ten einde terwijl die van jullie net begint. De temperatuur is nog steeds heerlijk, maar het echt echt warme weer is voorbij.
Op maandag is weer een nieuwe stage week van start gegaan waarin we alweer werken aan het april nummer van Verve Magazine. Nog 4 nummers en mijn stage zit er alweer op. Op sommige dagen lijkt de tijd zo sloom te gaan, terwijl op andere dagen de tijd voorbij vliegt. Over iets meer dan 17 weken, komen mijn zusjes naar Nieuw Zeeland en start onze rondreis hier. Een half jaar “weg” lijkt ontzettend lang, op sommige momenten voelt het ook zo, maar dan bedenk ik me dat ik hier nu al bijna een maand ben! Voor ik het weet, land ik weer op Schiphol, gaat mijn leven thuis verder, alsof ik nooit ben weggeweest.
Liefs Meeke
-
09 Maart 2014 - 08:05
Jeanne Vercammen:
Hoi Meeke,
Terwijl jij in je bedje ligt geniet ik met volle teugen van mijn zondagsdienst op KV.ha ha Voordeel is wel dat ik je een berichtje kan sturen.
Je schrijft heel leuk. Fijn om te horen dat het goed met je gaat.
Wij hebben hier ook een geweldige carnaval gehad. Heerlijk weer en gezellige mensen.
Zaterdag zijn we ( mijn kinderen en aangetrouwd ) de Prins op gaan halen op het station en daarna naar het stadhuis waar we een schrobbelerke gedronken hebben. Toen naar de Heuvel waar de kruikenzeiker op zijn sokkel geplaatst is.
Dat allemaal begeleid door gezellige carnavalsmuziek en de stralende zon. Toen nog een afzakkertje in cafe De Plaats (cafe vur ouw meese zoals ik ) en daarna met de bus naar huis.
Glaasje op laat je rijden!
Zondag kwamen mijn kinderen en aanhang worstenbroodjes eten en toen gezamelijk naar de opstoet. Wij staan altijd in de St Jozefstraat bij de SIO school met een hangtafel met schrobbeler, bier worst chips en nog meer van dat ongezonde voedsel. Er komen veel mensen langs om iets te drinken want iedereen weet ondertussen waar wij te vinden zijn.
Daarna nog even de stad in, wat eten en dan naar bed.
's Avonds ben ik zo moe, dan is het kaarsje opgebrand, maar ik word dan ook 60 binnenkort.
Dus je hoort het wel: In Tilburg is het leven niet saai.
Bedankt voor je verslag en tot schrijfs maar weer.
Groetjes en veel succes ...
groetjes Jeanne -
09 Maart 2014 - 09:20
Corrie:
Hey Meeke, leuk dat ik via jou ook het verhaal van Jeanne kan lezen. Leuk Jeanne dat je goed gefeest hebt met carnaval.
Meeke is Gerard n Nederlandse naam! Of heeft de man van Jude z'n roots in New Zeeland. Laat de tijd niet zomaar voorbij gaan daar want wie weet kom je er nooit meer terug, het is tenslotte echt aan de andere kant van de wereld.
Geniet ervan, doeii Corrie -
09 Maart 2014 - 12:24
Lobke:
Nice Meek, leuk je verhaal weer te lezen. Ga je in de komende weekenden ook nog een weekendje weg naar boven in het land of nog geen plannen?
Geniet ervan meid voor je het weet zijn wij er en die laatste weken zullen nog sneller voorbij vliegen. Have fun!
Xxxxx -
09 Maart 2014 - 16:58
Robbie:
Hoi Meeke, leuke verslagen en zo krijgen wij ook iets mee van NZ. Als ik het zo lees is het een ontspannen stage. Beetje werken, voor de deadline mag jij al stoppen en dan lekker de zaak verkennen. Heerlijk toch? Fijn dat je niet alleen woont want dan krijg meer informatie dan wanneer je alleen woont. Ik wil wel graag meer foto's van het straatleven en avond- en nachtleven. Laat ons de sportievelingen eens zien op foto, maar ook de overgewichten. Kunnen wij ook lachen. Over diabetes: mogen toeristen het land niet in die diabetes hebben?
Geniet van de periode dat je daar bent en haal er alles uit.
Groetjes
Rob
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
